کد مطلب:29971
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:19
آيا خداوند نمي تواند خود به جاي فرشتگان به امور جهان بپردازد، يا خود به جاي پيامبران((عليهم السلام)) انسان را هدايت كند؟
فاعليّت خداوند و فرشتگان و پيامبران((عليهم السلام)) فاعليّت عَرْضي نيست كه مثلا خداوند و فرشتگان هر يك عهده دار بخشي از كارها باشند، بلكه فاعليّت خداوند نسبت به فاعليّت فرشتگان و پيامبران((عليهم السلام)) فاعليّت طولي است; يعني اگر فرشتگان به ظاهر كاري انجام مي دهند يا پيامبران((عليهم السلام)) هدايت و ارشاد مي كنند، در حقيقت فعل خداست. اين بدان سبب است كه وجود فرشتگان و پيامبران((عليهم السلام)) و كمالات وجودي شان همه از خداست; چنان كه همه موجودات در برابر خداوند چنينند.
براي نمونه، اين كه شما نامه اي مي نويسيد، حركت قلم، حركت انگشتان و دست، قبض و بسط عضلات و نيز اراده و نفس، همه در طول همند و با اين كه دست حركت مي كند و قلم را به جنبش درمي آورد، لكن شما نوشتن را به خود نسبت مي دهيد; زيرا حقيقتاً نفس شما نويسنده است و قلم و دست وسيله و واسطه اند.
اين كه فرشتگان در برخي امور واسطه اند به دليل نقص قابل است نه فاعل; يعني جهان طبيعت و مادّه، مستقيماً توانايي دريافت حقايق را از پروردگار ندارند. و در اين جا واسطه اي به نام فرشته لازم است تا رابطه اي باشند ميان عالم ملك و ملكوت. اين به دليل نقص قدرت خداوند نيست كه او قادر مطلق است، بلكه به دليل نقص وجودي و ذاتي عالم ملك است. همچنين است در مورد پيامبران.
( بخش پاسخ به سؤالات )
ـ247ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.